Curse of tiger

Po pewnym czasie wrogowie byli rozgromieni. Cahan ociekał krwią, zarówno swoją z drobnych ranek jak i ludzką. Parsknął otrzepując się i zmienił w człowieka. W jego kieszeni rozbrzmiał telefon. Odebrał nawet nie spoglądając na wyświetlacz.
-Jak spodobała ci się moja niespodzianka?-Siraf miał głęboki, aksamitny głos, który wkradał się w najgłębsze zakamarki umysły kusząc całkowitym poddaniem się.
-Jak zawsze precyzyjna. -Cahan odpowiedział nie ściszając głosu pełnego szacunku.

Nie. Ona nie będzie się ruszała. Zmieniła się w tygrysa i rzuciła na pierwszego lepszego faceta. Czując, że jakiś inny facet próbuje rzucić w nią czymś ostrym, ogonem podcięła mu nogę. Podniosła się z tego faceta i rozejrzała się. Momentalnie rzuciła się na dwóch kolejnych, przez co się przewrócili.

Przechylił głowę. Chwilę nasłuchiwał a potem pchnął ją do przodu. Nad ich głowami przeleciał napastnik z nożem. Cah szarpnął się i rzucił na przeciwnika. Obsiedli go następni. Bronił się zaciekle nie pozwalając, by go otoczyli. Zerknął na Lynn.
-Nie ruszaj się-warknął bardziej ochrypłym tonem, który w krótkim czasie przemienił się w ryk. Skoczył do przodu przebijając sie przez falę wrogów i rozszarpał jednego z nich.

Również się uśmiechnęła. Spojrzała przed siebie.

Usmiechnął się ciepło, no może trochę zbyt drapieżnie. Gdy patrzył w ciemność jego źrenice rozszerzyły się maksymalnie, a oczy z ciemnych, niemal czarnych stały się złote.

- Carollynnie - mruknęła. - Ewentualnie Carollyn, Lynnie.

Skinął głową.
-Jestem Cahan. Jak juz wiesz, Tygrys. -skłonił się z figlarnym uśmiechem.

- Tak, bardzo głupio - przewróciła oczami.

-Nie marudź. Poza tym głupio bym zrobił, gdybym zaczął chodzić po ludziach i pytać: Hej, jesteś może pod działaniem klątwy, która zamienia cię w tygrysa?

- Musiałeś to w ten sposób? - jęknęła. - Jakby kurde nie można się podejść zapytać, tylko straszyć od razu trzeba.

---

A mogłam Cię nastraszyć, że by "udała" że zawału dostała =3